آقای وب

محتوای وب، محتوای متنی، تصویری یا شنیداری است که بخشی از تجربه کاربر در وب‌سایت به شمار می‌رود. محتوای وب شامل متن، تصویر، صوت، ویدئو و انیمیشن است. در معماری اطلاعات برای شبکه جهانی وب، Lou Rosenfeld و Peter Morille می‌نویسند «ما محتوا را به طور گسترده، "مواد وب‌سایت شما" تعریف می‌کنیم که می‌تواند شامل اسناد، داده‌ها، اپلیکیشن‌ها، سرویس‌های الکترونیکی، تصاویر، فایل‌های صوتی و تصویری،طراح وب، پیام‌های ایمیل آرشیو شده و ... باشد. البته ما مواد آینده را هم مانند مواد فعلی در نظر می‌گیریم.» آغاز محتوا در وب وقتی اینترنت، با یکی از پروژه‌های تحقیقاتی دولت ایالات متحده در اواخر دهه ۱۹۵۰ شروع شد، وب به شکل امروزی ایجاد نشده بود، تا اینکه Time Beers-Lee و همکارانش در آزمایشگاه اروپایی CERN مفهوم اسناد لینک‌شده با ابرمتن را پیشنهاد دادند. البته کمی بعد، Mosaic، پیشکسوت معروف Netscape، نشان داد اینترنت به چیزی بیش از یک سیستم ارائه فایل تبدیل شده است. استفاده از ابرمتن، ابرلینک‌ها و مدل‌های مبتنی بر صفحه برای اشتراک‌گذاری اطلاعات، که توسط Mosaic و مدتی بعد توسط Netscape معرفی شد، در تعریف محتوای وب و ساختار وب‌سایت‌ها مفیدند. امروزه بر اساس نوع و کاربرد محتوای یک وب‌سایت، آن را در دسته‌ی خاصی از وب‌سایت‌ها گروه‌بندی می‌کنیم. مفهوم صفحه امروزه از مفهوم «صفحه» بیشتر از «محتوای وب» استفاده می‌شود. شروع کاربرد این مفهوم، در محیط‌های علمی و صفحات تایپ‌شده، و ایده اصلی آن، لینک (اتصال) مستقیم از یک مقاله علمی به مقاله دیگر بود. این ایده در اواخر دهه ۱۹۸۰ و اوایل ۱۹۹۰ ایده‌ای کاملاً انقلابی و نوآورانه به شمار می‌رفت. در آن زمان، بهترین لینکی که می‌توانست ساخته شود، لینکی بود که برای استناد به یک مرجع در میان یک مقاله تایپ‌شده و نام مرجع در پایین صفحه، یا در آخرین صفحه مقاله وجود داشت. وقتی نوشتن و داشتن یک صفحه Mosaic برای هر کسی میسر شد، مفهوم «صفحه اصلی»، ایده صفحه را تقریباً محو کرد. هر کسی می‌توانست «صفحه وب» یا «صفحه شخصی»,طراح وب,طراح وب برتر,طراح وب برتر ایران ...ادامه مطلب

طراحی وب به مهارت ساخت و راه‌اندازی صفحات وب گفته می‌شود. تیم برنرز لی، مخترع وب، و آقای وب با برپایی یک سایت وب در اوت ۱۹۹۱، نام خود را به عنوان نخستین سازندهٔ وب در تاریخ نگاشت. او در نخستین وب سایتش، از اَبَرمتن و پیوندی برای ایمیل (پست الکترونیک) استفاده کرده بود. در آغاز، وب سایت‌ها با کُدهای ساده HTML نوشته می‌شدند، گونه‌ای از زبان نشانه‌گذاری که ساختار ساده‌ای به وب گاه‌ها می‌داد، شامل سرتیتر و پاراگراف، و توانایی پیوند دادن به آدرس‌های دیگر از طریق ابرپیوند. در مقایسه با روش‌های دیگر، این راه تازه و متفاوتی بود که کاربران به سادگی می‌توانستند با یک مرورگر، صفحه‌های پیوند خورده را باز کنند. با پیشرفت وب و هنر طراحی آن، زبان کُد نویسی اش، اَبَرمتن یا اچ تی ام ال، پیچیده‌تر و پرانعطاف تر شد. ابزاری مانند جدول‌ها که بیشتر برای نمایش نمودارهای داده‌ای بودند، بزودی مورد استفاده نادرست، برای چیدمان‌های پنهان در صفحه‌های وب قرار گرفتند. با پیدایش الگوهای آبشاری وب یا «CSS»، روش نادرست طراحی با جدول‌های پنهان در صفحه از گردونه خارج، و بجای آن استفاده مناسب از زبان کمکی «CSS» جایگزین شد. فناوری‌های یکپارچه سازی شده توسط <b>آقای وب</b> پایگاه داده (Database)، مانند زبان‌های کُدنویسی سمت سرور (Server-Side Scripting) مانند CGI، PHP، ASP. NET، ASP، JSP و ColdFusion، و استانداردهای طراحی مدرن با الگوها (CSS)، ساختار وب سایت‌ها را باز هم تغییر داده و آنرا پیشرفته تر کرده‌اند. همچنین با آمدن نگاره‌های جاندار و فناوری‌های پویانمایی به صفحه‌ها، مانند فلَش (Flash)، چهره وب بیشتر از پیش تغییر کرد و توانمندی‌های تازه به سازندگان رسانه و طراح‌های وب داده شد. سایت‌های ثابت (Static Website): این سایت‌ها یکبار توسط آقای وب طراحی می‌شوند و اطلاعات مورد نیاز در داخل آن‌ها قرار می‌گیرد و پس از آن برای تغییر در آن‌ها نیاز به یک طراح حرفه‌ای یا نیمه حرفه‌ای سایت است. زبان برنامه نویسی اینگونه از سایتها غالباً HTML و Java Script هستند که در نوع توسعه یافته تر ا,آقای وب ...ادامه مطلب